"MILIEU ZONDER INTERSECTIONALITEIT IS GEWOON WITTE SUPREMATIE"

​

Deze uitspraak lijkt misschien sterk voor degenen die niet bekend zijn met het concept van intersectionaliteit dat de verschillende dimensies van onderdrukking erkent die in onze tijd en ruimte bestaan: hoe verschillende aspecten van identiteiten verbonden zijn met realiteiten van discriminatie en machtsongelijkheid in de samenleving.

Het is van fundamenteel belang om te beseffen hoe de agenda van de milieubeweging moet worden gekoppeld aan de beweging voor sociale rechtvaardigheid: we kunnen niet pleiten voor de rechten van de 'natuur' zonder rekening te houden met de rechten van de mensen die erin leven. Zwart, bruin, inheems en gekleurde mensen hebben te maken gehad met structureel geweld door hetzelfde kapitalistische, kolonialistische en imperialistische systeem dat de milieucrisis op wereldschaal veroorzaakt. Zij zijn ook de mensen die de verwoestende gevolgen van klimaatverandering ervaren, en zullen altijd meer ervaren. Door geen rekening te houden met de onderlinge verbanden tussen verschillende mechanismen van structureel geweld die in de samenleving aanwezig zijn en te pleiten voor "rechtvaardig" voor milieuactivisme, zou het systeem van onderdrukking alleen maar kunnen gedijen.

​

We zien de noodzaak om het gesprek over dit onderwerp te verdiepen, aangezien de huidige mainstream verspreiding van de duurzaamheidsretoriek heeft geleid tot een depolitisering van het milieuactivistische discours. Door praktijken te promoten die als "groen" worden aangemerkt zonder na te denken over hoe deze hetzelfde kapitalistische systeem van oneindige groei, vernietiging van hulpbronnen, uitbuitende arbeid en sociale uitsluiting uitvoeren.